من به هوای تو مجنونم و دیوانه ام
عمریه دور از تو و بر در این خانه ام

هر چه صدا میزنم گرچه خطابم تویی
رشته مهرم گسست، رشته طنابم تویی

داد و هوارم هواست، فکر من آشناست
فکر و خیالم مدام، بر در یک باوفاست

هر که در این حلقه نیست، فارغ از این ماجراست
لیک ندانم که من، حلقه ی عشرت کجاست

گاه به صد حادثه، بر در تو مانده ام
گاه به یک حادثه غیر تو را خوانده ام

از چه پیشان شوم، گر دل من با خداست
محو پریشانی ام، چون دلم از حق جداست

عمریه گشتم اسیر، پست تر از هر حقیر
یک نگهی کن به من ، تا شوم اندر مسیر

اشک و غم و حسرتم، ضجه و هجران و غم
پاک و جلی گویمت، کاش فدایت شوم

شعر از: سید مجید کریمی